Πρωινές Απορίες

Στην βιβλιοθήκη του πατρικού μου, βρισκόταν ένα βιβλίο που πολλά παιδιά αγάπησαν και πολλοί γονείς θέλησαν να ρίξουν στην πυρά . "Πες μου γιατί" (καμία σχέση με τα αντίστοιχα σημερινά με ευφάνταστους τίτλους "Πες μου γιατί δεν πρέπει να δαγκώνω τα άλλα παιδάκια... !!??!!")
Το πρόβλημα με το βιβλίο απάντηση στην παιδική περιέργεια ήταν ότι δεν είχε απαντήσεις για όλα όσα αναρωτιέμαι από την εφηβεία μου μέχρι και σήμερα.Σε ότι παράλογο συνέβαινε γύρω μου, σε ότι αδικαιολόγητα διαιωνίζονταν χωρίς λόγο, η απάντηση ήταν μια- ή μάλλον 2- "τι τα θες έτσι είναι η ανθρώπινη φύση " ή "για όλα φταίει η έλλειψη παιδείας" Ομολογώ μου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω τι κρύβει αυτή η φράση, και θα μου πάρει άλλα τόσο να σταματήσω να εξοργίζομαι με όσους κρύβονται μέσα , κάτω και πίσω από αυτήν.
Γιατί η αλήθεια είναι πως θυμώνω πολύ κάθε φορά που μια καλοβαλμένη σαραντάρα φωνάζει με ύφος δούκισας στον οδηγό του τρόλεϊ πως "δεν κανει την δουλεια του" και "την εχει να περιμένει 20 λεπτά" ασχέτως που ήταν μόλις 3 λεπτά στην στάση, το προηγούμενο τρόλεϊ πέρασε 5 λεπτά πριν, το οδηγούσε ο ίδιος ταλαίπωρος που ίσα πρόλαβε να πάει στην χημική τουαλέτα της γωνίας..και ναι μέσα σε όλα της απαντάει ευγενικά.
Ειναι ένα απλό παράδειγμα αλλά αν δεν καταλάβουμε μόνοι μας ότι δεν ζούμε στο '60, ότι η κοινωνία μας, το σπίτι, η καθημερινότητά μας φτιάχνεται από εμάς, ότι εκείνο το αναρτημένο πρόγραμμα δρομολογιών δεν είναι εκει για να μας κοροιδέψει, ότι αν φωνάζουμε χωρίς λόγο χάνουμε τον Λογό μας, δεν υπάρχει και νόημα..Σε μια ανοιχτή συζήτηση θα βαλλόμουν τώρα από διηγήσεις περιστατικών όπου κάποιος όντως δεν έκανε καλα την δουλεία του, όντως τεμπέλιαζε, όντως κορόιδευε...και ναι είναι πολλοί, στο δημόσιο, στον ιδιωτικό τομέα, στις παρέες μας ακόμη και στην ευρύτερη οικογενεια μας.
και;
Σημαίνει αυτό ότι δεν πρέπει να αναρωτιέμαι "Πες μου γιατί",
ενώ ξέρουμε ότι πρώτα βγαίνουν και μέτα μπαίνουν οι επόμενοι στο μετρό, τσακωνόμαστε κάθε μέρα
ενώ ξέρουμε ότι ίσως πεθάνουμε και ίσως σκοτώσουμε και άλλους, κάνουμε πληρωμένο ή και τζάμπα σεξ χωρίς προφύλαξη
ενώ ξέρουμε ότι θα γυρίσουν  κάπως πίσω στην αυλή, στην θάλασσα, στην βεραντα μας, πετάμε τα σκουπίδια μας έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου.
ενώ ξέρουμε ότι υπάρχει και άλλος τρόπος, εμένουμε να είμασε αγενείς και βάρβαροι
ενώ βλέπουμε τον Κυριακάτικο ήλιο να γλύφει το μπαλκόνι μας , μένουμε μέσα χαϊδεύοντας ενα πληκτρολόγιο, μια οθόνη ένα κοντρόλ
ενώ ακούμε την γη να μας καλεί αφήνουμε τα παπούτσια περιπάτου στην άκρη, μαζί με το ποδήλατο και παίρνουμε τα κλείδια του 2ο αυτοκινήτου μας


"Πες μου γιατί"
γνωρίζουμε ανάγνωση αλλά δεν διαβάζουμε
γνωρίζουμε την γλώσσα μας αλλα δεν μεταφράζουμε όσα ακούμε
γνωρίζουμε γιατί όχι αλλα δεν αναρωτιόμαστε ποτέ γιατί ναι
γνωρίζουμε τι δεν μας αρεσει αλλα δεν μας αρέσουν ούτε οι αλλαγές.


Για αποφυγή παρεξηγήσεων και λόγω συγκυριών το παραπάνω ΔΕΝ είναι πολιτική διαφήμιση. Ειναι έκθεση μιας γιγάντιας απορίας για το λίγο που υπάρχει γύρω μας .


ΥΣ:  εχώ και άλλες απορίες αλλά φτάνει για σήμερα. Με καλεί η θάλασσα....