Τα μαθήματα μιας βροχερής (κυριολεκτικά και μεταφορικά) εβδομάδας σε τίτλους......
Με απόλυτη βεβαιότητα δεν είμαι από ζάχαρη ή λοιπά μη ανθεκτικά στο νερό υλικά.
Η βροχή, ειδικά αν είναι έντονη φοβίζει, αλλά αν πάρεις μια βαθιά ανάσα, βγεις έξω -με ομπρέλα ή χωρις - και κατευθυνθείς με σιγουριά προς τον προορισμό σου θα φτάσεις. Λίγο βρεγμένος , λίγο συναχωμένος, με λίγα νευράκια ίσως..αλλα θα φτάσεις. Θα στεγνώσεις και όλα καλά.
Για κάποιους μια τρελομπόρα μπορεί να είναι κρυφή χαρά-δες πρωταγωνιστες singing in the rain, για κάποιους άλλους δυσκολία. Μα c'est la vie που λένε και οι φραντσέζοι. Και σε αυτή την ζωή , Άγγλοι -Γάλλοι-Πορτογάλλοι θα ζήσουμε και τις 2 στιγμές, και θα τις φχαριστηθούμε...
Όταν τρέχεις στην βροχή για να προστατευτείς, όταν χορεύεις ξέγνοιαστος στις πρώτες σταγόνες που πέφτουν από τον φθινοπωρινό ουρανό, ή όταν χουχουλιαζεις ακούγοντας τις στάλες στο παράθυρο σου , είναι καλύτερα να κρατάς ένα χέρι ή ακόμη καλύτερα ένα χέρι να κρατά το δικό σου.
Never alone
Never afraid
Καλό σαββατοκύριακο
We both are lost And alone in the world
Walk with me In the gentle rain
Don't be afraid, I've a hand
For your hand
