Ενα κόκκινο Rover κατεβαίνει την Παπανικολή.Είναι καλοκαίρι. Ο οδηγός, ένας κοντούλης wannabe λατίνος εραστής προσπαθεί να βρει το αδύναμο σημείο της κοπέλας που σαν καλός ιππότης προσφέρθηκε να γυρίσει σπίτι της. Σε μια πρωτότυπη προσπάθεια on the road speed dating και με μια δόση Γιαλομικής σοφίας στο βλέμμα κανει ΤΗΝ ερώτηση :
ποια ειναι η αδυναμία σου? ο εθισμός σου?
Ενδιαφέρουσα ερώτηση δεν μπορώ να πω, που όμως έπρεπε να απαντηθεί με ένα αδιάφορο.. χμμμ δεν ξέρω. Πρώτο φανάρι:έλα κάτι θα είναι, το τσιγάρο, σου αρέσει να πίνεις λίγο παραπάνω λιγο πιο συχνά, ή μήπως τα γλυκά; (μούγκα) Οχι οχι απαντάει μόνος κατι άλλο θα είναι, αυτά θα τα είχα καταλάβει στο πάρτυ ...(ασχολίαστο) Δεύτερο φανάρι: τα ακριβά κοσμήματα, τα πανάκριβα παπούτσια που στοιχίζουν ένα μισθό και αφου τα πάρεις ζεις με μίσο καρότο για τον υπόλοιπο μήνα; (μούγκα...) Τρίτο φανάρι σπάω την σιωπή μου.. Δεν ξέρω αλλα αν μάθω θα σου πω.. καληνύχτα...
Λοιπόν , μου πήρε εξι χρόνια αλλα έμαθα!
Για να ακριβολογώ κάποιος το κατάλαβε και μου το είπε. Κατεβαίνοντας μια σκάλα σε ένα αρχοντικό στην χειμωνιάτικηΥδρα, ανάμεσα σε συζητήσεις για το πιο είναι το πιο ωραίο ξενοδοχείο στην Doha και το ποιός θα είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός προορισμός, η ανακάλυψη ή μήπως να πω αποκάλυψη, ήταν συγκλονιστική. "Εχεις εθιστεί σε αυτό ε;" ρώτησες. Στην προσμονή νέων εικόνων, στην συλλογή φωτογραφικών εμπειριών, στην ζωή που είναι γεμάτη ιστορίες για να πεις.
Η αληθεια είναι πως εκτός απο αυτά έχω εθιστεί και στην επιστοφή
σε μυρωδίες και ήχους που με συγκίνησαν και στην επαναληπτική επίσκεψη χώρων που για κάποιο μυστικό λόγο έγιναν δικά μου. Εχω εθιστεί και στους πίνακες ανακοινώσεων πτήσεων και στα voucher εισητηριών και στις βόλτες στα αεροδρόμια εν αναμονή transit. Και ναι, οι δικές μου χαρούμενες σκέψεις για να κοιμηθώ δεν είναι πράσινα λιβάδεια και θάλασσες είναι δρομάκια με street food στη Σαγκάη , κρυμένα σκοτείνα καφέ με ναργιλέ στην Πόλη, βόλτες στο παλιο Κοπτικό Καίρο και ενα μαγικό βιβλιοπωλείο στην Αγία Πετρόπουλη.
Ανάμεσα σε όλα όσα είμαι, είμαι τα μέρη που επισκέφθηκα, οι δρόμοι που χάθηκα, οι σημειώσεις που κράτησα για την επόμενη φορά.
ποια ειναι η αδυναμία σου? ο εθισμός σου?
Ενδιαφέρουσα ερώτηση δεν μπορώ να πω, που όμως έπρεπε να απαντηθεί με ένα αδιάφορο.. χμμμ δεν ξέρω. Πρώτο φανάρι:έλα κάτι θα είναι, το τσιγάρο, σου αρέσει να πίνεις λίγο παραπάνω λιγο πιο συχνά, ή μήπως τα γλυκά; (μούγκα) Οχι οχι απαντάει μόνος κατι άλλο θα είναι, αυτά θα τα είχα καταλάβει στο πάρτυ ...(ασχολίαστο) Δεύτερο φανάρι: τα ακριβά κοσμήματα, τα πανάκριβα παπούτσια που στοιχίζουν ένα μισθό και αφου τα πάρεις ζεις με μίσο καρότο για τον υπόλοιπο μήνα; (μούγκα...) Τρίτο φανάρι σπάω την σιωπή μου.. Δεν ξέρω αλλα αν μάθω θα σου πω.. καληνύχτα...
Λοιπόν , μου πήρε εξι χρόνια αλλα έμαθα!
Για να ακριβολογώ κάποιος το κατάλαβε και μου το είπε. Κατεβαίνοντας μια σκάλα σε ένα αρχοντικό στην χειμωνιάτικηΥδρα, ανάμεσα σε συζητήσεις για το πιο είναι το πιο ωραίο ξενοδοχείο στην Doha και το ποιός θα είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός προορισμός, η ανακάλυψη ή μήπως να πω αποκάλυψη, ήταν συγκλονιστική. "Εχεις εθιστεί σε αυτό ε;" ρώτησες. Στην προσμονή νέων εικόνων, στην συλλογή φωτογραφικών εμπειριών, στην ζωή που είναι γεμάτη ιστορίες για να πεις.
Η αληθεια είναι πως εκτός απο αυτά έχω εθιστεί και στην επιστοφή
σε μυρωδίες και ήχους που με συγκίνησαν και στην επαναληπτική επίσκεψη χώρων που για κάποιο μυστικό λόγο έγιναν δικά μου. Εχω εθιστεί και στους πίνακες ανακοινώσεων πτήσεων και στα voucher εισητηριών και στις βόλτες στα αεροδρόμια εν αναμονή transit. Και ναι, οι δικές μου χαρούμενες σκέψεις για να κοιμηθώ δεν είναι πράσινα λιβάδεια και θάλασσες είναι δρομάκια με street food στη Σαγκάη , κρυμένα σκοτείνα καφέ με ναργιλέ στην Πόλη, βόλτες στο παλιο Κοπτικό Καίρο και ενα μαγικό βιβλιοπωλείο στην Αγία Πετρόπουλη.Ανάμεσα σε όλα όσα είμαι, είμαι τα μέρη που επισκέφθηκα, οι δρόμοι που χάθηκα, οι σημειώσεις που κράτησα για την επόμενη φορά.
