Ως γνήσιο δουλικό των παθών μου, πήρα χρόνια τώρα την απόφαση να κόψω τα πολλά υποσχόμενα και πολυσυζητημένα new years resolutions. 'Οταν το "να πηγαίνω πιο συχνά γυμναστήριο" έγινε "να πηγαίνω που και που" και τελικά "να ξαναγραφτώ στο γυμναστήριο" ήταν προφανές πως είχε κερδίσει ο αδύναμος χαρακτήρας μου. Τον άφησα και εγώ να κάνει πάρτυ. Παιδί είναι είπα, θα μεγαλώσει!
Φευ.. (και το 'ξερα).
Παρόλα αυτά επιμένω: Τερμα οι λίστες και τέρμα οι υποσχέσεις.
Το είπε και ο Δάσκαλος "Do or DO not. There is no try".
Για φέτος λοιπον αποτάσσομαι τον σατανά και εύχομαι στον αδύναμο χαρακτηρα μου να καεί στο πυρ το εξώτερο. Αν ο 'Άγιος Βασίλης δεν μου έφερε θέληση, επιμονή, πάθος και γερά cojones, α) να πάει να κάνει παρέα με τον παλιοχαρακτήρα μου β) θα το ξεπεράσω πείτε του, γιατί καπου κρυμένα τα είχα και τα είχα χάσει.
Έργα.
Απαιτώ το "Σκεφτομαι να πάω εξω" να γίνει FB ιinvitation για το AntioFileKaiNaMasGrafeis πάρτυ μου, το "θα ήθελα να κάνω κατι δικό μου", opening με πολλούς τζαμπατζίδες στην ουρα για τα free mango martini και αντί να κυνηγάω την ουρά μου-κοινώς τα όνειρά μου- να τα ζήσω.
Τέρμα τα λόγια.
Γιατί σε λίγο τέρμα και ο χρόνος.
Καλή Χρονιά να έχουμε λοιπόν...
Just Do It
ΑπάντησηΔιαγραφή