Πατησιών και Αλεξάνδρας, Δευτέρα πρωί, μυρίζει ακόμη καμένη νύχτα, πατημένη περηφάνεια, λάθος και γιατί.
Στο ύπνο μου σε είδα με τραβάς από από το χέρι και να φωνάζεις "τρέχα".. deja vu ή απλή ανάμνηση;
Είδα φωτιές και νύχια έτοιμα για πόλεμο, κόκκινα μάτια απο κλάμα και άλλα απο μίσος, άκουσα ένα υπόκωφο ήχο και και έχασα για πάντα κάτι από τον παλίο καλό καιρό του αύριο.
Τι και αν ήμουν εκεί να σου κρατάω το χέρι, χτες ήμασταν και οι δυο αγχωμόνοι στην πόλη.
Υπέροχο, απλά υπέροχο
ΑπάντησηΔιαγραφή